ತಮಾಷೆಗೆ ಮಿತಿಯಿಲ್ಲವೇ ?

ನೀವು ಈ ಪೋಸ್ಟನ್ನು ಓದಿದ ಮೇಲೆ " ಈ ಹುಡುಗಿ ಗೆ sense of humor ಸ್ವಲ್ಪ ಕಡಿಮೆ, She does not know how to take issues in good spirits " ಅಂತ ಅಂದುಕೊಂಡರೂ ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಇದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಬೇಜಾರು ತರಿಸುವಂಥ ವಿಷಯ.

ಮೋಟೋರೋಲಾ ದ ಹೊಸ ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನಿನ ಜಾಹೀರಾತನ್ನು ಈಗಾಗಲೇ ನೀವೆಲ್ಲರೂ ನೋಡಿರುತ್ತೀರಿ. ಕಾಲೇಜಿನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯೊಬ್ಬ ತನ್ನ ಗುರುಗಳ ವ್ಯಂಗ್ಯಚಿತ್ರವನ್ನು ಫೋನಿನಲ್ಲಿ ಬಿಡಿಸಿ ಈಮೈಲ್ ಮಾಡುವ ಈ ಜಾಹೀರಾತು ಹುಡುಗರಿಗೆ ಈಗ ಅಧ್ಯಾಪಕರನ್ನು ಆಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಹೊಸ ಆಯಾಮವನ್ನು ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದೆ. ನಾವೂ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಓದಿದವರೇ. ಲೆಕ್ಚರರ್ ಗಳನ್ನು ನಾವೂ ಆಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಇಲ್ಲವೆಂದು ನಾನು ಖಂಡಿತಾ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅವರ ಮೇಲಿನ ಗೌರವ ನಮಗೆ ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟಿದೆ. ಗುರುಗಳನ್ನು ನಾವೆಂದಿಗೂ ಈ ಪರಿಯ ಅವಮಾನ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಬದುಕಿನ ಪಾಠ ಕಲಿಸುವ ಗುರುಗಳಿಗೆ ಈ ಪರಿಯ ಅವಮಾನವೇ ?ತಮಾಷೆಗೆ ಮಿತಿಯಿಲ್ಲವೇ ? ಸದಾ ಗೌರವಿಸಿ, ಅವರು ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟ ಆದರ್ಶಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸಬೇಕಾದ ಗುರುಗಳನ್ನು ಈ ತರಹ ಅವಹೇಳನ ಮಾಡಿರುವುದು ಸರಿಯೇ ?


ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಈ ಜಾಹಿರಾತಿನವರು ತಮ್ಮ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲತೆಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಬೇಕಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಬಹಳ ಸ್ಪೀಡಾಗಿ ನೋಟ್ಸನ್ನು ದಿಕ್ಟೇಟ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಲೆಕ್ಚರರ್ ನ ನೋಟ್ಸನ್ನು ಫೋನಲ್ಲಿ ಗೀಚಿಕೊಂಡು, ನೋಟ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ನೀಟಾಗಿ ಕಾಪಿ ಮಾಡಿ ಮಾರನೆಯ ದಿನ ಸೈ ಅನ್ನಿಸಿಕೊಂಡು ರಹಸ್ಯವಾಗಿ ತನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನಿನ ಸಮರ್ಥ ಉಪಯೋಗವನ್ನು ತೋರಿಸಬಹುದಿತ್ತು.ಇವ ಬರೆದ ವ್ಯಂಗ್ಯ ಚಿತ್ರಕ್ಕಿಂತ ಉಪಯುಕ್ತವಾದ ಕೆಲಸವಲ್ಲವೇ ಅದು? ನಾನು ನನ್ನ ಎಮ್.ಎಸ್ಸಿಯ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಎಲ್ಲ ಅತಿಥಿ ಭಾಷಣಗಳನ್ನು ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡಿ ಎಕ್ಸಾಮಿಗೆ ಅದನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಂಡು ನೋಟ್ಸ್ ಮಾಡಿ ಓದಿದ್ದೆ. ಯಾಕಂದರೆ ನಮಗೆ ಪವರ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ನಲ್ಲಿ ಪಾಠಗಳು ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದವು. ನಂತರ ಅವುಗಳನ್ನು ನಮಗೆ ಈಮೈಲ್ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಈಮೈಲ್ ನಲ್ಲಿ ಪಾಠ ಓದಿ, ಮೀಡಿಯಾ ಪ್ಲೇಯರ್ ನಲ್ಲಿ ಪಾಠ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ.

ಮೊಬೈಲ್ ತರಬಾರದೆಂದು ಈಗೀಗ ಶಾಲಾಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಆಜ್ಞೆ ಇದೆಯಾದರೂ ಈಗಿನ ಮಕ್ಕಳು ಈ ಜಾಹಿರಾತನ್ನು ನೋಡಿದ್ದೇ ಇದೇ ಮೊಬೈಲನ್ನು ತೆಗೆಸಿಕೊಡಬೇಕೆಂದು ತಂದೆ ತಾಯಿರನ್ನು ಪೀಡಿಸಲು ಶುರುಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ತಾಯ್ತಂದೆಯರೂ ಕೂಡಾ ಇವರ ಹಠದ ಮುಂದೆ ನಿಸ್ಸಹಾಯಕರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಮೊಬೈಲ್ ತಂದು ಕೈಗಿಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇವರು ಕದ್ದು ಮುಚ್ಚಿ ಅದನ್ನು ಶಾಲೆಗೆ ತಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ, ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕಡೆಗೆ ಪರದಾಡುತ್ತಾರೆ. ಬೇಕೇ ಇವೆಲ್ಲಾ ?

ಈಗಾಗಲೇ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಗುರುಗಳ ಬಗ್ಗೆಗಿನ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಬಿಗಡಾಯಿಸುವ ಮಹಾನ್ ಪುಣ್ಯಕಾರ್ಯ ಮಾಡಿದೆ. ಇದೊಂದು ಬಾಕಿಯಿತ್ತು ಅಂತ ಕಾಣತ್ತೆ.

ಎಲ್ಲರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಗುರುಶಿಷ್ಯ ಸಂಬಂಧ ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲದಿರಬಹುದು. ನಾನಿದನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿ ಹೇಳುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲವೆಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ಆದರೆ ಎಲ್ಲರ ಜೀವನದಲ್ಲೂ "favorite teacher" ಅನ್ನುವವರೊಬ್ಬರಾದರೂ ಇರುತ್ತಾರಲ್ಲವೇ ? ಈ ತರಹದ ಜಾಹಿರಾತನ್ನು ಮಾಡುವ ಮುನ್ನ Ad director ಗೆ ತನ್ನ Director ಗುರುಗಳು, ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಗುರುಗಳ ನೆನಪಾಗದಿರುವುದು ವಿಪರ್ಯಾಸ.

ಈಗಿನ ಶಾಲಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಅಧ್ಯಾಪಕರ ಮೇಲೆ ಗೌರವವೇ ಇಲ್ಲವೆಂದು ಶಾಲೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಾಪಕಿಯಾಗಿರುವ ನಮ್ಮ ಸೋದರತ್ತೆ ಮೊನ್ನೆ ಅಳಲು ತೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.ನನ್ನ ಗೆಳತಿಯರು ಈಗ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಾಪಕಿಯರು. ಅವರ ಅಳಲೂ ಇದೇ.ಅಧ್ಯಾಪಕರು ಸ್ನೇಹಿತರಂತೆ ವರ್ತಿಸಬೇಕಾದದ್ದು ನಿಜವೇ ಆದರೂ, ಆ ಸ್ನೇಹಕ್ಕೆ ಒಂದು ಬಿಗಿ, ಹಿಡಿತ ಇರಬೇಕು. ಸಲುಗೆ ಕಡಿಮೆ, ಗೌರವ ಹೆಚ್ಚಿರಬೇಕು. ಆದರಯುಕ್ತ ಅಭಿಮಾನವಿರಬೇಕು. ಎಲ್ಲರನ್ನು ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಿಯೇ ಕಾಣುವುದಾದರೆ ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ, ಗುರು ಅನ್ನುವ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸಂಬಂಧಗಳು ಇರುತ್ತಿದ್ದವೇ ?

ಇಂದು ಸಂಬಂಧಗಳೆಲ್ಲಾ ಹಗ್ಗಾಗುತ್ತಿವೆ, ಗೌರವವನ್ನು ಗಾಳಿಗೆ ತೂರಿಬಿಡಲಾಗಿದೆ. ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ?